مش های جراحی


فتق یا هرنی زمانی اتفاق می افتد که لایه های درونی عضله شکمی ضعیف شده، منجر به تورم یا پارگی شود و توده‌ای پدیدار می‌شود که می‌توان آن را لمس کرد یا دید. فتق‌ها گاهی کوچک و گاهی بزرگ هستند. گاهی فتق می‌تواند یک برجستگی بدون درد و ناراحتی باشد. همچنین می تواند دردناک و آزاردهنده به خصوص هنگام فعالیت بدنی باشد.

مش چیست؟

مش یک لایه توری مانند می باشد که از پلیمر زیست سازگار با مواد قابل جذب یا مواد غیر قابل جذب ساخته شده است.
مش های جراحی از هر دو مواد بیولوژیک (پلیمرهای مصنوعی) و ارگانیک تهیه می گردند.
مش در سایزهای مختلفی وجود دارد که با توجه به ناحیه ای که دچار پارگی عضلات شده، سایز مش متغیر می باشد.
جهت فیکس کردن مش از وسیله ای به نام Tacker استفاده می شود.

انواع مش

1- Prolene Mesh
در این نوع مش فقط یک لایه نخ های درهم تنیده شده به کار رفته است.
2- Dual Mesh
در مش های دوآل علاوه بر مش پرولن، یک لایه ضدچسبندگی هم وجود دارد که به جدار شکم میچسبد.

Prolene Mesh

Prolene Mesh

Dual Mesh

Dual Mesh

Tacker

Tacker

 

روش های جراحی


1- روش باز :
در این روش یک برش 8 تا 10 سانتی متری در ناحیه مبتلا به فتق ایجاد می شود. این برش در درون پوست و چربی های زیر پوستی آنقدر پیش می رود تا جراح به سطح ضایعه دسترسی پیدا کند .
2- روش لاپاراسکوپی :
در این روش از طریق 3 یا 4 سوراخ 1 سانتی متری، ابزارهای جراحی و یک دوربین لاپاراسکوپی را به وسسیله تروکار وارد شکم بیمار می کنند.
. دوربین لاپاراسکوپ به جراح این امکان را می دهد که فتق و بافت های اطراف ان را در یک مانیتور مشاهده
کند.
فتق از ناحیه پشت دیواره شکم ترمیم می شود . مش توسط وسیله ای به نام تکر در محل فیکس می شود.